Witheet door witgoed

Iedereen heeft het in huis en iedereen maakt er volop gebruik van. Witgoed lijkt onontbeerlijk in een huishouden. Nu zit er verschil in onontbeerlijkheid per huishouden. Woon je alleen en heb je een lieve buurman of –vrouw kan je bij een kapotte wasmachine best wel even een paar daagjes overbruggen tot de nieuwe geleverd wordt.

Heb je een gezin met drie, vier of meer kinderen en de wasmachine besluit dan in staking te gaan dan heb je, lieve buren of niet, toch een serieus probleem.

Het verhaal wasmachine hebben we een paar jaar geleden gehad en overleefd. Begin dit jaar besloot de droger er echter mee op te houden. Uiteraard komt het moment nooit uit. Niet qua financiën, maar ook niet qua wasquotum. (hoeveel q’s kan je in één zin proppen…)

Op het moment dat onze droger meer vocht vertoonde op de grond dan dat er in de condensbak zat, werd het tijd om de stekker eruit te trekken. 

Omdat een nieuwe droger vele malen duurder is dan een extra droogrek was de keuze snel gemaakt. Zelfs bij een gezin met drie kinderen, waarvan één in de luiers, één volledig zindelijk (op een enkel ongelukje na) en één ’s nachts nog niet zindelijk.

Dat hebben we dus geweten.

Hebben jullie enig idee hoeveel was drie kinderen en twee volwassenen veroorzaken? En hoe problematisch het wordt als het beddengoed ’s nachts verschoond moet worden. Of nog erger, zelfs twee keer per nacht verschoond moet worden. Met in het extreme geval dat de andere kleuter ook een ongelukje had.

Geloof me… Hier in huis zijn er momenten geweest dat er zoveel op het droogrek hing en zo weinig in de kast dat er zwaar geïmproviseerd moest worden om toch een comfortabel, warm bed op te kunnen maken voor het betreffende kind / de kinderen. Moeders met de handen in het haar en flink scheldend op het weigerende apparaat.

Nu lijkt een en alles in een rustiger vaarwater, wat betreft de ongelukjes in ieder geval. We zijn er nog niet helemaal, maar de schade beperkt zich gelukkig tot een enkele keer. Wel weten de oudsten het dan vaak toch zo uit te kienen dat ze beiden in dezelfde nacht een nat bed hebben. Als moeder leer je ermee leven. Het verlangen naar zachte handdoeken en snel gedroogde was blijft, maar het probleem is niet onoverkomelijk.

Dan het gevalletje vaatwasser. Ook zo’n luxe witgoedapparaat. Want net als de droger is dat ding wel makkelijk, maar absoluut geen noodzaak. Toch?!

Tweeëneenhalf jaar geleden veroorzaakte de vaatwasser door een kapotte slang een volledige keuken renovatie. Omdat er weinig te verliezen viel is de vaatwasser toen door zwagertje P. open gemaakt en uiteindelijk gerepareerd. Eigenlijk onder het motto van “zolang ie het nog doet…”.

Aan dat motto is nu een definitief eind gekomen. Er komt een zware brandlucht uit de machine als je een programma wil draaien en, als ie nog een programma draait, komt de vaat er niet schoon uit.

Reden genoeg om ook hier de stekker maar uit het stopcontact te trekken. Het zou toch fijn zijn als er geen brand ontstaat.

Restanten water eruit geschept om de echte putlucht te voorkomen. Nu maar iets van een vaatwasserdeodorant erin gehangen, maar ik heb het idee dat die het voornamelijk doet als de machine regelmatig gebruikt wordt. Af en toe maar eens onder de kraan houden dus aangezien het gebruiken van de machine buiten de opties valt.

Hubbie en ik doen nu samen de afwas. Het gekke is, het is best kneuterig gezellig. We hebben na het naar bed brengen van de kids nu echt een kwartier tot half uur (afhankelijk van de hoeveelheid vaat) dat we bijkletsen. Mijn aanrecht blijft, gek genoeg, schoner en opgeruimder. Serviesgoed wordt in sommige gevallen schoner. Alhoewel met andere zaken de vaatwasser toch weer beduidend beter werkt.

Het grote nadeel is dat je na het eten nog even in actie moet komen in plaats van neer te kunnen ploffen op de bank na een werkdag.

Mijn conclusie? Zowel de droger als de vaatwasser zijn niet onmisbaar, maar wel heel erg gewenst. Zeker in een vijfpersoons huishouden, met een moeder die afwashanden en handdoeken als schuurpapier niet zo kan waarderen.

Toch maar eens zien of er ergens een deal gesloten kan worden met een witgoedhandelaar.