Tatoeages

You hate em or you love em….

Niets is zo persoonlijk als lichaamsversiering, in welke vorm dan ook. Je uit jezelf. Door je kledingkeuze, schoenen, haarstijl en –kleur, nagels, gebruik van make-up, piercings en tatoeages.

Door de keuzes die je elke ochtend maakt, maar ook zeker de eenmalige keuzes en alles wat ertussenin ligt, laat je zien wie je bent en wat je wilt uitdragen.

Ik heb twee tatoeages, op dit moment. Als tiener was ik er al door gefascineerd, maar mijn ouders’ invloed was groot genoeg. Pas toen mijn vader overleed wilde ik definitief een tattoo. Om hem te gedenken. Voor mijn moeder was het slikken, anderen trokken hun wenkbrauwen op met grote vraagtekens in hun ogen, maar ik wist het zeker.

Hoe raar misschien, maar mijn eerste tatoeage is een afbeelding welke ik “gevonden” heb op internet. Het is een lijnenspel welke samen de vuurvogel ofwel Feniks laten zien. De mythologische vogel welke vooral bij het brede publiek bekend is geworden door Harry Potter.

Het symbool van herrijzen uit de eigen as. Ondanks dat ik geen lijn zelf ontworpen heb, heb ik geen minuut spijt van deze tattoo. Het staat voor mij voor het feit dat mijn vader op een bepaalde manier altijd bij me blijft.

Mijn tweede tatoeage is echter een compleet eigen ontwerp. Na de geboorte van onze tweede, en zoals we toen dachten laatste spruit, ben ik aan het tekenen geslagen. Het resultaat was een hart bestaande uit de twee sterrenbeeld symbolen. Hiermee draag ik de liefde uit die ik voor hen heb en hun eigen verbondenheid met elkaar door mij.

Ondanks dat dit hart getatoeëerd is aan de binnenzijde van mijn rechterpols zijn er genoeg mensen die een behoorlijke tijd nodig hebben om ‘m te ontdekken. En het is echt niet zo dat ik de tatoeage constant bedek met lange mouwen, nee hoor, ik ben er juist hartstikke trots op! Het is mijn schrijfarm, dus handen schudden, schrijven, dingen aanpakken, het gaat bijna allemaal met deze hand. Toch zien mensen het niet of veel later. Blijkbaar werkt het zo: hoe normaler je erover doet, hoe minder het anderen opvalt. Misschien goed om te weten voor de twijfelaars met betrekking tot de locatie van een tatoeage.

Overigens is het belangrijkst dat je je realiseert dat je een tattoo maar één keer kan laten zetten. De plaats kan dus maar beter echt zijn wat jij wilt. Dit plakplaatje gaat er niet zonder meer vanaf.

Ik schreef het al… Twee tatoeages, op dit moment. 

Twee van mijn kinderen zijn vereeuwigd op mijn lichaam. Ons aapje en haar brusje* verdienen net zo goed een plaatsje. Dus ben ik aan het denken, aan het tekenen, research aan het doen. Ook voor deze tatoeage wil ik zelf het ontwerp bedenken en waar mogelijk uitwerken. De plaats heb ik zo goed als bepaald, hoewel hierin nog wel een factor “vorm van het ontwerp” meespeelt.

Jammer genoeg zit ik alleen een beetje vast op het moment. Ik heb te veel opties in wat ik graag zou willen en wat ik erin verwerkt wil hebben. Aangezien het symbool moet staan en geen complete roman moet worden, zal ik nog flink moeten schetsen, gummen, bijschaven en opnieuw beginnen.

Uiteindelijk zal het vast een prachtontwerp worden, maar voor nu heb ik nog ruim de tijd om te sparen voor mijn eigen kunstwerkje. Wordt vervolgd…