donderdag 9 mei 2013

Overal bereikbaar...

Nooit gedacht dat ik zoveel om een mobiele telefoon, of specifieker smartphone, zou gaan geven. Vooral handig was zo’n apparaat in het verleden. Je kon bellen dat het iets later zou worden, een bericht sturen om iemand even snel iets door te geven en dat was dan het functionele gedeelte.

Wie heeft er in het verleden geen ‘Snake’ gespeeld? Of lopen schelden op het feit dat de verwachtte standby-tijd van drie dagen toch niet gehaald werd? Wie herkent de echte koelkastjes nog? Afgebroken antennes, buitenstaan voor ontvangst, het om de haverklap krijgen van een aanbod met betrekking tot je abonnement dan wel een nieuw toestel.
Als je het goed beschouwd, waren wij (de dertigers van nu) toch wel een beetje de pioniers van de mobiele telefonie.

Tuurlijk, je had de kasten zoals je in sommige films uit de jaren ‘80 nog wel eens ziet. Niet te tillen en een accu die niet veel langer dan één uur meeging. En de ATF. Voor alle newbies, dat is dus de eerste, enige, echte, AutoTeleFoon van het toenmalige PTT (dat wat nu KPN is ;-) ).
Handsfree bellen was er niet bij, want er werd gewoon letterlijk een telefoon in je auto gemonteerd. Ermee bellen kostte een vermogen. De standaard openingszin van tegenwoordig “Waar ben je?” werd dan ook amper gebruikt. Nee, tijd voor de snelle gesprekken. Zeggen waar het om gaat en snel weer ophangen. Bijkletsen doen we wel als we elkaar weer zien.

Maar de echte mobieltjes, daar zijn ‘wij’, de dertigers, inderdaad meer van.

Het heeft lang geduurd voor ik overstag ging. Van alleen bellen en SMS-en naar het gebruik van internet, Wifi etc. Wel een smartphone aangeschaft, maar eigenlijk nog lang niet doorhebben wat de voordelen ervan zijn. Uiteindelijk een aantal app's (het duurde ook nog even voor ik überhaupt begreep dat dit voor applicatie stond) voor Gmail, Facebook en LinkedIn erop gezet, want de social media was in opmars!

Inmiddels kan ik zeggen dat ik aardig vergroeit ben met mijn mobiel. Dit zorgt er ook gelijk weer voor dat ik afhankelijker dan ooit ben van zo’n apparaatje. Zeker voor wat betreft bereikbaarheid via What’sApp, sociaal internetgedrag via Facebook en Twitter, het bijhouden van mijn zakelijk netwerk via LinkedIn om nog maar te zwijgen van mijn gewone e-mail. Het laat zich dan ook niet moeilijk raden dat een smartphone het zwaar heeft bij mij. Heel zwaar…

De tijd dat manlief de één na de andere mobiel versleten heeft en ik jaren met zo’n toestelletje deed is echt voorbij. Is hij al twee jaar, in meer of mindere mate, gelukkig met zijn S2. Ik loop flink te schelden op mijn nog geen jaar oude GalaxyTxT. Deze laat zich dat niet welgevallen en besluit de kuren die hij heeft per dag te verdubbelen.

Waar ik dan weer wel gelukkig mee ben is mijn huidige abonnement, dus het zoeken is nu naar een handige, geavanceerde en niet al te dure smartphone. Hoe bedoel je, “ik ben veeleisend”?
En waarschijnlijk heb ik die ideale smartphone nu wel gevonden… Zaterdag maar eens kijken of ik ‘m inderdaad gekocht krijg voordat ie uitverkocht is. En laten we hopen dat tot die tijd mijn huidige mobiel het nog even vol blijft houden. 
Mocht dat niet het geval zijn dan ben ik thuis te bereiken... Of niet, maar spreek dan gerust in op ons antwoordapparaat. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten