Dubbele tag!

Gisteren werd ik getagt. Twee keer maar liefst. Door twee facebook-vriendinnen. Ik voelde me wel heel populair opeens.

Er staat een vacature open, voor een freelance blogger bij love2bemama. Nader onderzoek leverde op dat ze altijd bloggers zoeken die wat willen vertellen. Op vrijwillige basis, maar dat love2bemama nu ook ruimte heeft voor iemand die betaald wordt om wat te schrijven.

Gelijk de vacature maar eens goed doorgenomen. Want wat creatief met tekst is inmiddels wel een serieuze hobby aan het worden. Voor mezelf ook wel fijn als ik daar wat meer in zou kunnen groeien op wat voor manier dan ook.

Als echte freelancer moet je kunnen meepraten over allerlei onderwerpen die (aanstaande) moeders aanspreken. Vaak dus kind-gerelateerd zoals echo’s, medisch onderzoek, kinderwagens, draagdoeken en –zakken, vaccinaties, kunst- vs flesvoeding, welk type school, voeding volgens Rapley en misschien wel de top tien van de babynamen van dat moment.

Op dit moment kies ik de onderwerpen waarover ik wil vertellen. Als freelancer heb je soms niets te willen en krijg je een onderwerp als een soort menu van de dag voorgeschoteld. Onder het mom van “deze week is voeding van de kleine een item”. Je gaat zitten achter je computer en moet iets zinnigs weten te typen wat bijvoorbeeld humoristisch, kritisch of informatief is. Je mag dan ook niet bang zijn om zelf kritiek te krijgen en daarvan te leren. Of misschien juist stug te volharden in je mening.

En wees realistisch, de ietwat controversiële stukken worden toch beter gelezen. Want op bepaalde ontwerpen wil vrijwel iedereen zijn mening geven. En via het medium internet kan dat semi-anoniem. Prettig dus.

Gelukkig heb ik door drie kinderen wel de nodige ervaring opgedaan en ben ikzelf ook wel iemand die zich niet in een hokje laat plaatsen. Maar of ik als echte freelancer aan de slag zou willen? Vooral wil ik schrijven en gelezen worden. Ik wil leren mensen te blijven boeien. Hoe mooi zou het zijn als eruit gekeken wordt naar een volgend blog. Dat ik uitgedaagd word op een onderwerp. Iets wat misschien in eerste instantie niet een topic zou zijn waar ik zelf aan zou denken.

Of ik gereageerd heb? Ja! Want dit is iets dat ik toch niet voorbij kon laten gaan. Als freelancer? Dat dan weer niet. Wel als vrijwillige blogger. Gewoon omdat ik het leuk vind. En mocht het ooit zover komen dat ik betaald zou schrijven, dan is dat ook geweldig. Omdat ik het leuk vind en er niet per direct mijn boterham mee hoef te verdienen.

Nu maar afwachten of mijn schrijfstijl in het plaatje van love2bemama past. Ik houd mijn mailbox in de gaten.

In ieder geval blijf ik sowieso schrijven op mijn eigen blog. Over onderwerpen die mij boeien of door jullie aangedragen worden. Tot snel!