Surprise!

Vandaag voor het eerst een Babyshower meegemaakt. Voor Nederland een fenomeen wat, denk ik, nu pas een beetje in opkomst begint te komen. De gastvrouw vertelde ook dat zij vroeger ook geen vrijgezellenfeest heeft gehad. En ik denk dat er wel een kern van waarheid in zit. Nu door internet, televisie en andere media onze wereld groter is geworden nemen we ook dingen over uit andere culturen en landen. De Babyshower is daar een goed voorbeeld van.

Het concept is simpel. Je neemt een zwangere en zet haar een middag in het zonnetje. Een taart in de roze of blauwe kleur, cupcakes, chocolade, ballonnen, slingers en cadeautjes. Heel veel cadeautjes. En de meeste vrouwen… zijn gek op cadeautjes. Zo ook de zwangere vriendin.

Maar het leukste is nog het verassingselement. Haar man wist al van de organisatie en heeft netjes een lijstje met vriendinnen aangeleverd. De dames van de organisatie hadden ook een eigen lijst van mogelijke gasten en door die te combineren zijn ze tot de gastenlijst gekomen. 

Datum geprikt in overleg met manlief en toen was het telefoonnummers verzamelen. Uiteraard had man van sommige vriendinnen ook wel een nummer (of anders vast van de betreffende partner met wie soms een biertje gedronken wordt), maar toch bleken er een paar potentiële gasten telefoonloos te zijn. Of anders verwoord, het bijbehorende telefoonnummer was niet bekend. Omdat zwangere vriendin haar telefoon wel eens laat slingeren is deze met regelmaat doorzocht zonder dat zij dit wist. Hier is haar vanmiddag overigens netjes excuses voor aangeboden.

En zo werd ik een maand of twee geleden dus opeens gebeld. Voicemail aangezien ik vol in de avondspits zat met drie kinderen. Met het spul op bed en een kop koffie voor mijn neus dan ook maar even teruggebeld. En mijn reactie? Wat ontzettend leuk! Een leuk gesprek met iemand die ik eigenlijk niet ken over een leuk onderwerp. Wel het verzoek om het geheim te houden. Nu, dat was geen probleem.

En vandaag was het zover. Net op tijd binnen, zoveel mogelijk handjes geschud, en daar kwam ze al aan… Wat is het leuk als iemand iets krijgt dat ze totaal niet verwacht. Overdonderd was ze. En ze voelde zich opgelaten, gek mens! Of zijn het gekke hormonsters?

Na iedereen gedag gezegd te hebben en een heerlijk stuk taart gegeten te hebben ging het van start. Een cadeautjesmarathon. Vriendin weet inmiddels dat er heel veel stoere jongenskleertjes zijn. En dat haar knulletje er wat van kan dragen straks.

Zelf heb ik genoten van haar enthousiasme. Na twee voldragen zwangerschappen weet ik hoe geweldig het is om die kleine kleertjes uit te kunnen pakken en te genieten van de aandacht. Toch keek ik soms ook met kippenvel. Emotie omdat het bij ons eigen Aapje op alle fronten anders verliep. Helemaal kippenvel toen mijn zwangerschap en haar geboorte ter sprake kwam. Het leek zo misplaatst op dat moment omdat je een blozende zwangere ziet die haar kindje nog flink wat weken bij zich gaat houden. (dat moet gewoon!)

Chapeau voor de dames die alles geregeld hebben. Grote lof voor het welkom en de organisatie vandaag. En voor vriendin, geniet van deze weken en alle aandacht die je krijgt. En die onzin over géén kraamcadeautjes na vandaag... daar hebben we het tegen die tijd wel een keer over.