Van zaad naar bloem

Herinneren jullie onze pronkboon nog? En hoe het afliep met de uiteindelijk, niet pronkende, versie?

Toch willen wij ook wel eens een gezellige tuin. Elk jaar zijn alle buren om ons heen al klaar met de tuin gezellig te maken voor de zomer, als wij ons eens bedenken “zullen we dit jaar ook eens -proberen wat neer te zetten”. Voor mensen die ons en onze tuin minder goed kennen, zo’n 45 vierkante meter plat gestraat. Extreem onderhoudsarm dus. Eens in de zoveel jaar zal er opgehoogd moeten worden en er moet af en toe een schutting vervangen worden. Maar ook daar hebben jullie al eerder een blog over kunnen lezen.

Dit jaar is het zomer-klaar maken, enigszins, gelukt. Zelfs nog voor de buren aan de slag gingen. Weliswaar met materiaal van vorig jaar. Want de vierkante meter tuin die onze oudste dochter toen voor haar verjaardag had gekregen lag nog steeds in delen achter in de tuin. Dus toen het een week of drie terug mooi weer was, was ons aan de kinderen voorstel om plantjes en zaden te halen om zo met hen de tuin wat leefbaarder te maken.

Hoe makkelijk kan het zijn om kinderen gelukkig te krijgen. Glunderende gezichten en op naar bouwmarkt en tuincentrum.

Eerst bij de bouwmarkt de nodige zakken aarde en zaden gekocht. Nog getwijfeld tussen groenten en bloemen. Groenten zijn echter bewerkelijker. Eerst zaaien, onder glas houden, groeien, verspenen, groeien, verspenen etc... Geldt dat ook voor bloemen? Niet dus. Hoppa de grond in, water en wachten tot de boel gaat groeien en uiteindelijk bloeien. Dochterlief vindt bloemen ook wel heel gaaf en dus we zoeken een en ander uit. Hopelijk niet giftig voor ons jongste aapje.

We hebben echter ook nog plantenbakken die we graag willen vullen. Alleen bij de bouwmarkt is er geen fatsoenlijke plant te vinden. Ja, een kropsla om in zo’n vierkante meter tuin te zetten. Maar aangezien dochterlief een broertje dood heeft aan al het eten wat ze niet kent, of nooit heeft willen proberen, zullen we haar dat maar niet aandoen. En om die kropsla nu in een bak aan de schutting te hangen. Dat heeft dan weer net niks met gezellig maken van de tuin te maken.

En zo kwamen we dus bij het tuincentrum terecht.

Nu hebben wij geen echte groene vingers, maar de medewerkers bij het tuincentrum weten ook niet alles. Ik voelde me gelijk een stuk minder dom. Navraag of een ijsbloem wel in de volle zon kan leverde namelijk een interne vraagronde op. Het antwoord “Ja, juist!” van één van de meer ervaren medewerkers stelde ons gerust. Twee tray’s inladen en door. Nog wat lavendel erbij, want ook dat doet het goed in de zon en het ruikt zo lekker straks.

Voor op tafel ook nog iets. Van onze (schoon)moeder hadden we een bak gekregen voor op de tafel. Zonder inhoud. Uiteindelijk bij de Spaanse Margrieten terecht gekomen. Een mooi kleurtje uitgezocht.

Eenmaal thuis aan de slag. Het tuintje zit, nadat ik het opgeschuurd heb, snel in elkaar. Dan blijkt al snel dat het aantal zakken aarde zwaar onderschat is. Manlief in de auto om bij te halen, wij gaan nog even verder.

Plantenbakken vullen, plantjes erin en al snel hangt er wat vrolijks. Bak op tafel is door de kant-en-klare bloemen ook een gezellig tafereel. Als man weer terug is vullen we de aarde in het tuintje aan en dan kan dochterlief gaan zaaien. En daarna water geven. Iets wat ze het liefst de hele dag door zou willen doen.

Inmiddels is er weer genoeg regen gevallen. De tuin levert een groen plaatje op. De plantenbakken een en al vrolijkheid en de tafel… Die is mislukt lijkt het. De bloemen zijn uitgebloeid en het regenwater kan niet weg uit het bakje. De Margrieten staan dus momenteel in de modder. 

Zou dat nog goed komen als de zon straks weer gaat schijnen?