Ridders, Jonkvrouwen en Carnaval

Hoe leuk de één school ook vindt en hoe stom de ander het beweert te vinden, er is één ding waar ze al een tijd naar uitgekeken hebben. Hét Schoolreisje en hét Kleuterfeest.

Op de school van onze kinderen gaan de groepen drie tot en met zeven op schoolreis. Groep acht gaat op kamp. Gelukkig hebben deze papa en mama nog flink de tijd om aan dat idee te wennen.

Terug naar groep drie. Het eerste schoolreisje. Spannend! En onze Grande Dame is niet altijd de beste vriendjes met spanning. Sterker nog, het kan haar letterlijk ziek maken. Het was de afgelopen week dan ook niet makkelijk, maar ze heeft zich er kranig doorheen geslagen.

In dit geval gaat het schoolreisje gelijk naar een pretentieuze plek, namelijk naar De Efteling. Je kunt je voorstellen dan zijn de verwachtingen gelijk nog een extra stuk hoger. Vanochtend liep ze dan ook stuiterend door het huis.

Broerlief die, ondanks dat hij in de gehele week ervoor had beweerd dat het allemaal maar stom was, deed er nog een schepje bovenop. Stom? Ja, want als je grote zus naar de Efteling gaat, dan is een Kleuterfeest maar heel kinderachtig. Tenminste tot het zover is!

Voor groep één en twee wordt het Kleuterfeest georganiseerd. Elk jaar met een ander thema. Vorig jaar Piraten, maar dit jaar ging het om Ridders en Jonkvrouwen. 

Knul had een prachtig harnas en schild voor zichzelf gemaakt. Spelletjes, verkleden, patatjes, ijsje, en een foto met paard en kanon (ja, in de middeleeuwen hadden de ridders blijkbaar ook al kanonnen) het heeft ervoor gezorgd dat hij een geweldige dag had.

In de Efteling was het feest niet minder. Van school hadden we voederinstructies meegekregen. En eigenlijk komt het er dan op neer dat je geen snoep of geld mee mag geven. Ik zal niet beloven dat ik dat volgend jaar weer gehoorzaam. Volgens mij ben ik namelijk de enige moeder geweest die zich er wat van aangetrokken had door niks mee te geven.

De verhalen komen langzaam los. Vaak vertelt onze meid meer in één op één gesprekken dan zo aan tafel. Maar de grote koffiekoppen van Monsieur Cannibale, Droomvlucht, het bewegende huis en het Carnaval werden benoemd.

Ook had ze het over een grote boot. Bij een foto van één van de hulpmoeders op facebook werd duidelijk dat dit toch echt de Fata Morgana is geweest. En waar Muis heel stoer vertelt dat het allemaal maar poppen zijn, krijg ik nu ook de andere kant van het verhaal te horen. Namelijk dat de betreffende moeder een paar blauwe plekken op heeft gelopen door het fijn knijpen van haar been.

Het zal jullie vast niet verbazen, ze waren ontzettend moe maar helemaal gelukkig. Nog even oma bellen over hoe het vandaag geweest was en dan naar bed. Zoon stuitert nog even na en komt nog een keer zijn bed uit. Dochter slaapt al voordat ze haar hoofd goed en wel op het kussen gelegd heeft.

Morgen zijn ze allebei vrij. Het buurmeisje komt ’s ochtends lekker buurten. Even bijkomen en kletsen over alle belevenissen. Benieuwd wat we dan nog meer aan beleefde avonturen zullen horen.