zondag 15 september 2013

Dé Feestmaand komt in zicht

Vandaag zaten kleine man en grote man gezamenlijk te smoezen. Opeens drong het tot me door waar het over ging. Cadeautjes. Grote wensen, maar ook kleine wensen…

Nog steeds vraagt hij minimaal één keer per week hoeveel nachtjes het nog slapen is tot zijn verjaardag. Voor ons is zijn bereidwilligheid om een wensenlijst op te stellen wel prettig. Want we realiseren dat, nog vóór zijn verjaardag, Sinterklaas weer in Nederland is om cadeautjes uit te delen. Kunnen we de oude man tenminste de nodige tips geven. Aan schoencadeautjes geen gebrek in ieder geval. Een simpele fluit of bellenblaas is genoeg om zoonlief een gat in de lucht te laten springen. Gooi er wat snoepgoed bij en Sinterklaas is “The Man”

Aan het eind van december zal de kleine man zijn vijfde verjaardag vieren. Plannen voor kinderfeestjes zijn niet van de lucht. Hij kijkt er tenslotte al bijna negen maanden naar uit. Allereerst de vraag hoeveel kindjes hij uit mag nodigen. Daarna moet er natuurlijk een plan de campagne komen voor zijn eerste feest. Want dat moet een knalfeest worden.

Als de uitnodigingen naar jongetjes van hetzelfde kaliber als onze zoon gaan, dan weten we nu al dat we niet thuisblijven. Geen haar op mijn hoofd die erover denkt om binnen 60 minuten het eten én alle spelletjes achter de rug te hebben, om vervolgens volledig in de stress te schieten met een x-aantal stuiterballen om me heen! Deze supermama heeft haar grenzen.
Waarschijnlijk zal het dan ook een indoorspeeltuin worden. Eten van daar, drinken van daar en niets van onszelf dat gesloopt kan worden. Mijn ideaal.

Terug naar de cadeautjes. Ook aan grote cadeauwensen geen gebrek. Van de week werd er even een en ander al vanaf de achterbank geschreeuwd tijdens een autorit. IPad, IPod en oh ja, een telefoon waarmee je foto’s kan maken en de Telekids app kan bekijken. Zaken zoals een Nintendo DS werden nu mede geopperd én een nieuwe GROTE fiets.

Die fiets, die stond overigens al bij ons op het verjaardag lijstje. Eerder dit jaar heeft knul namelijk besloten dat hij wel zonder zijwieltjes kan fietsen. En net als zijn zus weet hij dondersgoed wat hij wel en niet kan.
Een testrondje op de fiets van zuslief (zonder de zijwieltjes, dat moge duidelijk zijn) en hij fietst weg alsof hij nooit anders gedaan heeft. Snel zijn eigen fiets veranderd in een zijwielloos exemplaar en gaan! Als de brandweer op zijn eigen brandweerfiets. Het gaat hier echter om een 12” fiets en met een stevige knulletje van bijna 1,10 meter is die fiets echt te klein geworden.

We gaan dan ook shoppen de aankomende maanden om die ene, perfecte, fiets voor hem te vinden. Aan zijn enthousiasme zal het niet liggen. Toen grote zus een nieuwe fiets kreeg voor haar verjaardag had hij in de winkel al een mooie voor zichzelf gezien. Hij zag zich al rondrijden op dat prachtexemplaar en wilde die zelfs zelf wel even afrekenen. Totale verbazing, maar ook zeker zware verontwaardiging toen bleek dat de geboden € 0,05 te weinig bleek naar de zin van de verkoper.

Nog steeds heeft hij het erover als we bij de fietsenwinkel langs rijden. Dus we vermoeden dat zelfs het uitzoeken van zijn verjaardagscadeau een cadeautje zal zijn voor hem. Als het eenmaal zover is, zijn we gek genoeg om ook daar weer een klein feestje van te maken door een grote beker warme chocolademelk, marshmallows en een hele lading slagroom! Of ijs... Hij mag dan wel in de winter jarig zijn, maar gezien zijn eigenzinnige karakter vermoed ik dat hij voor het laatste gaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten